FOT. PATRYK PINDRAL/400MM.PL

Polska Reprezentacja Polski

21.06.2024 21:34

PROSTO Z BERLINA: Porażka, która boli wyjątkowo, bo oznacza krach złudzeń

Przewagę liczebną mieliśmy na trybunach Olympiastadionu i ławce rezerwowych, kiedy siedział na niej jeden z czołowych napastników świata. Z tym że na boisku to Austria od początku nas tłamsiła, wyjątkowo mocno w pierwszym kwadransie. Gdyby mecze trwały 15 minut powinno się nam wówczas podziękować za udział w turnieju. Nie trwają, więc pierwsze złe wrażenie udało się zatrzeć. Tyle że nie na długo.

Zbigniew Mucha

Ostatni kwadrans, kiedy zmieniliśmy ustawienie na ultra ofensywne próbując poprawić wynik, był równie rozpaczliwy – jeśli nie bardziej – niż pierwszy. Właściwie nawet wówczas nie potrafiliśmy kreować sytuacji bramkowych i poważnie zagrozić bramce przeciwnika. Ta porażka boli, bo obnażyła nasze słabości. Po meczu z Holandią wydawało się nam, wierzyliśmy, że jesteśmy świadkami dużej zmiany. Pomyliliśmy się. Ten wynik sprawia, że w praktyce można zacząć wietrzyć pokoje hanowerskiego Sheratona i powoli szykować nowe pościelowe zmiany. Wieczorem, po meczu Francuzów z Holendrami, praktyka mogła zrównać się z teorią.

Michał Probierz wyjściowo i teoretycznie zaczął odważnie. Co prawda posadził na ławce dwóch efektownych i kreatywnych pomocników – Kacpra Urbańskiego i Sebastiana Szymańskiego, ale nie szukał podwójnych zasieków; do linii ataku Adamowi Buksie dołożył Krzysztofa Piątka. Zaufał pomysłowi z Cardiff. Desygnował zespół personalnie tożsamy z tym, który wywalczył w barażach awans na Euro. Z tą różnicą, że duet Robert Lewandowski-Karol Świderski został zastąpiony dwójką Buksa-Piątek. Co z tego wyszło? Jeśli hasło: „Gramy u siebie!” może ponieść zespół, to w piątek 21 czerwca 2024 roku, powinno. Austriacy, znakomicie bawiący się na mieście, na trybunach zostali przyćmieni przez polskich fanów. Odwrotnie proporcjonalnie do tego, co działo się na murawie. Na początku wydawało się bowiem, że selekcjoner kompletnie przestrzelił z rysunkiem taktycznym, podziałem zadań i personaliami. Nie było nas na boisku.

Drgnęło coś około 17-18 minuty. Wtedy wszystko co dobre w polskim zespole, zaczynało się od Piotra Zielińskiego. Brakowało mu jednak partnera do gry, którą proponował. Wystawienie dwóch napastników ograniczyło nasze możliwości zaanektowania środka boiska, tym bardziej że na mecz trochę nie dojechał Jakub Piotrowski. Podobnie zresztą sprawę zinterpretował trener, bo na druga połowę pomocnik Łudogorca już nie wyszedł. Koniec pierwszej części meczu zwiastował jednak, że wcale na boisku w Berlinie nie musi być źle. Że kilka korekt pozwoli opanować na dłużej sytuację, a rywal będzie słabł. Niestety, było źle. A im dłużej trwał mecz, tym nawet gorzej. Zmiany personalne nie dały nic. Nie zmieniły obrazu meczu, a właściwie to tak – pogorszyły go

I na tym na razie poprzestańmy. Na gorąco nonsensem jest analizować wszystko od A do Z. W każdym razie na trybunach w końcu głośniej zrobiło się w czerwonych, czyli austriackich sektorach. Niestety, ich „Auf Wiedersehen”, było dla nas równie przygnębiające, jak obraz meczu.

Zbigniew Mucha

Label

Imię*

E-mail*

Label

Imię*

E-mail*

3 komentarzy

najstarszy

najnowszy oceniany

Wbudowane opinie

Zobacz wszystkie komentarze

Himalaje

22 czerwca, 2024 03:24

Nigdy nie widziałem takiej słabej Holandii. Van D. grał jakby miał grypę, z resztą Belgia nie lepiej. Francja już prawię odpadła. Rządzą Alpy i Bałkany, na tą Austrię Serbia by pograła bo jedyne czego im nie brakuję to konsekwęcja. Gorszę od Polski tylko Czechy będą. Pozdro.

0

Odpowiedz

Gość

22 czerwca, 2024 07:53

Starsze pokolenie zastąpić młodymi piłkarzami !

0

Odpowiedz

Gość

22 czerwca, 2024 07:56

Lepiej dla Lewandowskiego by zakończył karierę reprezentacyjną !

2

Odpowiedz

  wpDiscuz