Top 6 czy top 7? Arsenal Londyn odzyska tytuł mistrzowski po 15 latach przerwy, a może Liverpool FC po 29? Czym jeszcze zaskoczy Anglię Pep Guardiola? Przed każdym sezonem lista pytań o rozstrzygnięcia w Premier League jest coraz dłuższa.
MICHAŁ CZECHOWICZ
Rok temu o tej porze trwała warta ponad 300 milionów euro przebudowa Manchesteru City, zastanawiano się, co takiego Juergen Klopp widzi w Mo Salahu, bo wydał na zbyt słabego na Chelsea Londyn Egipcjanina aż 42 miliony, i czy Antonio Conte, broniąc zdobytego w bardzo dobrym stylu tytułu, ruszy na legendę Mourinho na Stamford Bridge. Na koniec lata najważniejszą informacją była suma wydana na transfery. Ponad 1,4 miliarda funtów było kolejnym rekordem wszech czasów pobitym przez angielską ekstraklasę.
(…)
ŻYCIE BEZ WENGERA
W porównaniu do wspomnianego ubiegłego lata w City panował spokój. Transfer Riyada Mahreza z Leicester City komentowano rozbieżnie: od strzału w dziesiątkę („U Guardioli może stać się najlepszym piłkarzem świata” – mówił były piłkarz klubu Darius Vassell) do uzupełnienia składu („Nie mam pojęcia, na jakiej pozycji będę grać” – powiedział Mahrez po podpisaniu kontraktu). Warte ponad 60 milionów funtów przenosiny Algierczyka są najwyższym transferem w historii Obywateli. Nadal trwają poszukiwania piłkarza na pozycję numer 9. Przed mundialem jako pierwsze życzenie Guardioli wskazywano Roberta Lewandowskiego. Według brytyjskiej prasy kapitan reprezentacji Polski nadal pozostaje jednym z głównych celów menedżerów Premier League. Tylko w ostatnich dwóch tygodniach można było przeczytać o wysokości tygodniówki napastnika w Manchesterze United i negocjacjach z Chelsea Londyn.
Mówi Nahorny: – Ten sezon możemy zapowiedzieć pytaniem, jak będzie sobie radził Arsenal Londyn bez Arsene’a Wengera, który odszedł z klubu po 22 latach. W jego miejsce przyszedł uznany fachowiec, czyli Unai Emery. Trzeba pamiętać, że po odejściu sir Aleksa Fergusona Manchester United właściwie do dziś się nie pozbierał, a miał nie lada menedżerów, jak Louis van Gaal, teraz Jose Mourinho. Udało się wygrać Puchar Anglii, Ligę Europy, ale do dawnych sukcesów klub się nie zbliżył. Ciekaw jestem, i tutaj jestem większym optymistą niż w przypadku Czerwonych Diabłów, jak poradzą sobie ze zmianą Kanonierzy. Nie ma takich kandydatów, którzy – kiedy odchodzi specjalista pokroju Wengera czy Fergusona – sprawią, że nie zauważymy żadnej różnicy. Ja nawet myślałem o Arsenalu wśród kandydatów do tytułu w tym sezonie, tych najpoważniejszych w gronie 2-3 drużyn, ale spojrzałem na terminarz. Początek Kanonierzy mają najgorszy, zaczynając od City i Chelsea. Kiedy uda im się start, mogą pójść za ciosem. Z drugiej strony proszę zwrócić uwagę, ilu czołowych piłkarzy Arsenalu nie pojechało na mundial, a długa obecność kadry Anglii na turnieju jest wskazywana jako problem dla wielu klubów Premier League. Nie było Aubameyanga, Mchitarjana, Lacazette’a, z kolei Oezil, Welbeck, Monreal nie odegrali wielkiej roli na mistrzostwach. Doszło kilku nowych piłkarzy…
W komentarzach po zatrudnieniu Emery’ego przewijało się życzenie, żeby w nowej pracy przypominał siebie z czasów Sevilli FC, nie Paris Saint-Germain, gdzie spędził ostatnie dwa lata. W przedsezonowej zapowiedzi na łamach „The Guardian” postawiono tezę, że to szkoleniowiec mający wpłynąć po pierwsze na młodą gwardię: Hectora Bellerina, Caluma Chambersa, Roba Holdinga czy Aleksa Iwobiego. Dopiero uporządkowanie niższych pięter piramidy, rozumiane jako ogarnięcie taktycznego chaosu w spadku po Wengerze, pozwoli oddziaływać na gwiazdorski szczyt z Oezilem, Aubameyangiem czy Lacazette’em.
(…)
CAŁY TEKST MOŻNA ZNALEŹĆ W NOWYM (32/2018) NUMERZE TYGODNIKA „PIŁKA NOŻNA”