Polska drużyna wygrała 48:1! Kim są futsalowcy Wrexham Dragons Futsal?
To nie pomyłka! Złożona w 80 procentach z polskich graczy drużyna Wrexham Dragons Futsal podczas ostatniego ligowego meczu w walijskiej futsalowej ekstraklasie rozgromiła rywali aż 48:1! Od przedstawicieli klubu bije jeszcze większa pasja do gry w piłkę, niż rezultat, który zanotowali.
Karol Kołdej
Dwóch zawodników z dwucyfrową liczbą goli, sześć bramek w jednej minucie, trafienie do siatki średnio co każde kolejne 48 sekund i przede wszystkim drugi najwyższy wynik w dziejach klubowych rozgrywek futsalowych. Wrexham Dragons, gromiąc ekipę Wrexham Inclusion FC, zapisało się zarówno w historii FAW Elite Futsal League, jak i całej piłki halowej.
- – Trener nas goni, każe biegać i strzelać, robimy, co nam każe! – zaczyna kapitan Ernest Sosiński – W pierwszym meczu z tą drużyną też zwyciężyliśmy, ale tylko 7:1. Teraz byliśmy w stanie nastrzelać już o wiele więcej goli. Nasz wynik oczywiście jest wielki, ale szacunek należy się również drużynie przeciwnej – całe spotkanie grała w tym samym składzie, bez możliwości zmian.
O bilans bramkowy tym razem nie muszą się już martwić
Trener Artur Rumiński opowiadając o wrażeniach z tego występu, pół żartem, pół serio przypomina, dlaczego tak bardzo zależało mu na zdobywaniu kolejnych bramek. W pandemicznym sezonie jego drużyna przez dość kontrowersyjną decyzję walijskich władz oraz właśnie różnice goli straciła okazję na grę w eliminacjach Ligi Mistrzów.
- – W sezonie 2019/2020 występowaliśmy jeszcze pod nazwą KS Husars Futsal Klub. W naszej dywizji mieliśmy pierwsze miejsce, ale też jedno spotkanie rozegrane mniej od Swansea University Futsal Club. Po wybuchu pandemii podliczono średnią punktów wszystkich uczestników. Przez to Swansea z drugiej dywizji wyprzedziła nas różnicą dwóch goli. Kosztowało nas to utratę mistrzostwa kraju, a także szansę na grę z Rekordem Bielsko-Biała w eliminacjach Ligi Mistrzów. Dlatego mówiłem chłopakom, by nie patrzyli na wynik nawet przy 10:0, tylko zdobywali następne bramki – mówi szkoleniowiec.
Przedstawiciele Wrexham Dragons otwarcie przyznają, że nie spodobało im się tamto postanowienie włodarzy rozgrywek.
- – Podliczenie punktów w momencie, gdy mieliśmy jeden mecz rozegrany mniej od Swansea, nie było fair. Wyglądało to trochę, jak faworyzowanie walijskiej drużyny. My oczywiście też gramy w związku pod walijską flagą, ale złożeni jesteśmy w zdecydowanej większości z Polaków – ocenia Rumiński.
Ściany pomagają
Kapitan przypomina również o kilku sytuacjach, w których da się dostrzec nieco bardziej przychylne sędziowanie w stronę lokalnych ekip. Stykowe sytuacje były najczęściej rozstrzygane na niekorzyść Smoków. Ekipa dowodzona przez Rumińskiego nie zamierza się tym jednak nadmiernie przejmować.
- – W tym sezonie jeszcze się z tym nie spotkaliśmy, ale chociażby rok temu, gdy graliśmy z mistrzem naszej dywizji, dało się zauważyć, że arbitrzy robili nam pod górkę, a oponentom delikatnie pomagali. Jak to się mówi, ściany pomagają. Czasami są prowokacje ze strony piłkarzy drużyny przeciwnej. Oczywiście, emocje, kiedy mierzymy się z zespołem walijskim dla nas też są większe – podsumowuje kapitan.
Teulu, Familia, Rodzina
W szeregach Smoków, oprócz pokaźnej grupy Polaków, występuje Walijczyk Matthew Wright, a także Rumun Alexandre „Ali” Nicolae Dagoraescu. Obecnie proces rejestracji do kadry przechodzi też rumuński duet oraz kolejny Walijczyk. Trener mówi, że „cała drużyna funkcjonuje, jak rodzina”.
- – Niektórzy znali się już wcześniej z pracy lub innych miejsc. Cały czas staramy się sobie nawzajem pomagać. Sami załatwiamy mecze sparingowe, treningi na hali, treningi siłowe. Składamy się na utrzymanie drużyny z własnych pieniędzy. Organizujemy także wspólne wyjścia, ostatnio mieliśmy wigilię całej drużyny, po meczu pójdziemy na wspólne piwo czy posiłek, po prostu jesteśmy ze sobą zżyci – opowiada.
Odwołania do bycia rodziną widać również w herbie Wrexhamu. Pod majestatycznym smokiem kryje się napis rodzina w trzech różnych językach – walijskim, polskim, a także hiszpańskim. Użycie dwóch pierwszych bardzo łatwo zrozumieć, a skąd hiszpański?
- – Po zakończeniu funkcjonowania Husarii, główną osobą, która przyczyniła się do powstania naszej drużyny był hiszpański trener Ferras – wspomina Sosiński. – To właśnie on podjął się roli szkoleniowca. Mogę powiedzieć, że bez niego nie rozmawialibyśmy w tym momencie i nie osiągnęlibyśmy ostatniego wyniku. On sam zaprojektował zresztą ten herb. Na co dzień pracował w branży IT, więc potrafił bawić się w graficzne tematy.
Chęci są najważniejsze
W meczach z innymi walijskimi drużynami Polakom z Wrehxam zdarza się rywalizować z rodakami na emigracji. Zresztą, napotykają na wiele nacji.
- – Przed dołączeniem do Dragons przyszło mi rywalizować z irlandzką drużyną. Byliśmy przygotowani, że po drugiej stronie boiska zobaczymy samych Irlandczyków, a rywalami okazali się… Brazylijczycy. Patrzyłem na ich technikę, mieszanie futbolówką i już zupełnie się nie dziwię, że są tacy dobrzy w piłkę – wspomina z uśmiechem trener Rumiński.
W mediach społecznościowych klubu można znaleźć informację o poszukiwaniu nowych zawodników. Trener przyznaje, że potrzebuje nie tylko graczy o dobrych umiejętnościach technicznych, ale przede wszystkim przejawiających chęci do trenowania, o co jest coraz ciężej.
- – Były przypadki, że ktoś sobie olewał zajęcia. Grał u nas młody Walijczyk, wyszkolony technicznie, dobrze sobie radził, ale z przyjściem na treningi było już o wiele gorzej. Musieliśmy mu podziękować – opowiada kapitan.
Sami nie zamierzają jednak sobie odpuszczać, harują na sesjach treningowych między codziennymi obowiązkami. Pomimo ograniczonych możliwości, klub zatrudnia nawet trenera bramkarzy.
- – Trener golkiperów był w przeszłości bramkarzem Husarii. Zawiesił buty na kołku, ale chciał nam dalej pomagać. W drużynie jest aż czterech graczy na tej pozycji. Jego obecność sprawia, że pierwszy trener może równocześnie prowadzić osobny trening z zawodnikami grającymi w polu, a trener bramkarzy bierze sobie swoich podopiecznych na bok i wykonuje z nimi rozmaite ćwiczenia. Mamy też asystenta głównego trenera, skarbnika, a także człowieka od social mediów – wymienia Ernest.
Cel i marzenie? Gra w Lidze Mistrzów!
Pytani o cele na najbliższe miesiące, wszyscy zgodnie odpowiadają – „Chcemy wygrać mistrzostwo i zagrać w eliminacjach Champions League!”.
- – Liga jest podzielona na dywizję północną oraz południową. Do następnej fazy awansują najlepsze zespoły z obu dywizji. Triumfator pierwszej gra z wiceliderem drugiej i odwrotnie. Wielki finał w Cardiff jest starciem triumfatorów półfinałów. Jego zwycięzca uzyskuje prawo występu w eliminacjach Ligi Mistrzów – tłumaczy szczegółowo zasady FAW Elite Futsal League trener. – Sam byłem już na zawodach Champions League, ale osiągnąłem to z Walijczykami. Teraz chciałbym powtórzyć ten wynik z Wrexham. To jest mój cel – mówi trener.
Na ten moment Dragons plasują się na pierwszym miejscu tabeli swojej dywizji. Po czterech potyczkach do własnego dorobku dopisali 9 punktów. Podium uzupełniają Borras Park Rangers FC Futbal oraz PF Cymru. Obie ekipy mają 6 oczek, ale druga z nich rozegrała o dwa spotkania mniej niż Smoki.
- Następne starcie już w najbliższą niedzielę, sezon zasadniczy zakończy się 13 kwietnia. Trener za „mały finał” uznaje marcową konfrontację z PF Cymru.
- – Przegraliśmy z nimi pierwszy mecz, a mogliśmy go spokojnie wygrać – zaznacza. – Nie wykorzystaliśmy jednak wielu dogodnych okazji. Cymru to obrońca tytułu, ale w tym roku zdecydowanie jest do pokonania.
Najnowsze wydanie tygodnika PN
Nr 10/2025
Najnowsze
Nowy inwestor Widzewa Łódź zbliża się wielkimi krokami. Pełne porozumienie osiągnięte!
Ekstraklasa
Piłkarz Korony Kielce trafi do reprezentacji Polski? Probierz zabrał głos
Reprezentacja Polski
Probierz ucina spekulacje. „Nie ma jakiejkolwiek złej krwi między nim a mną”
Reprezentacja Polski
Robert Lewandowski dobije do magicznej bariery? „Zrobiło się to kuszące”
Reprezentacja Polski
