Najlepsi defensywni pomocnicy w Europie w 2024 roku [RANKING]
Cały rok obserwowaliśmy czołowych piłkarzy Europy w akcji, układaliśmy jedenastki poszczególnych miesięcy, a teraz, przychodzi czas na wielkie podsumowanie. Oto nasz Top 110, czyli klasyfikacja zawodników reprezentujących kraje europejskie.
Leszek Orłowski
Najlepsi bramkarze – KLIK.
Najlepsi środkowi obrońcy – KLIK.
Najlepsi prawy obrońcy – KLIK.
Najlepsi lewi obrońcy – KLIK.
Ledwo zaczął się sezon 2024-25, a on zerwał więzadło i już więcej nie zagrał. Ale w przypadku Rodriego nieobecność na boiskach przez blisko pół roku nie miała akurat żadnego znaczenia. W pierwszej części roku zrobił bowiem dwa razy więcej niż trzeba, żeby znaleźć się w tej jedenastce. Po pierwsze w pięknym stylu poprowadził Manchester City do tytułu mistrza Anglii, a po drugie został najlepszym piłkarzem finałów Euro 2024. Dostał Złotą Piłkę, co defensywnym pomocnikom w zasadzie nie ma prawa się zdarzyć. W ten sposób przerósł Sergio Busquetsa, o innych ikonach tej pozycji z ostatnich lat, jak N’Golo Kante na przykład, nie wspominając. A wszystko to po cichu, doskonałym rzemiosłem i sztuką od czasu do czasu.
Xhakę można ustawić i jako rozgrywającego cofniętego, i wysuniętego. Nie jest typowym defensywnym pomocnikiem jak jego partner z Bayeru Andrich, też tu uplasowany, ale przecież ósemka również go nie określa. To po prosu nowy Xabi Alonso, czyli zawodnik wymykający się schematom. Trener Bayeru zrobił zeń swoją kopię. Szwajcar mądrze stoi i posyła precyzyjne podania wzdłuż i w poprzek boiska. Jego wkład w sukcesy Bayeru oraz dobrą grę reprezentacji jest nie do przecenienia.
Rice też zresztą nie jest typową szóstką, ale pomocnikiem dobrze czującym się w destrukcji, która jest jego naturalnym środowiskiem. Rabiot – kolejny zawodnik lubiący mieć za plecami piwota, ale przecież nie stricte ofensywny. Tacy gracze, lekko niedookreśleni, są jak widać dzisiaj szczególnie w cenie. Rice jest bardziej wertykalny, Rabiot rozbiegany, obaj niezbędni swym ekipom. Lobotka jak wszyscy gracze Napoli miał słabą wiosnę. Za to podczas Euro i jesienią grał być może najlepszy, do bólu precyzyjny i przemyślany futbol w swoim życiu. To prawdziwy mały wielki człowiek. Zubimendi w przerwie meczu finałowego Euro zastąpił cierpiącego Rodriego i w grze reprezentacji Hiszpanii nie zaszła żadna zmiana na niekorzyść. Nic więcej nie trzeba o nim pisać, by udowodnić jego klasę. Andrich to człowiek od czarnej i ciężkiej roboty, niekiedy także mokrej. Vitinha inaczej – piwot o wrodzonej elegancji i zrywach do przodu. Casado to dziecko nie tyle szczęścia, co nieszczęścia kolegi. Gdyby Marc Bernal nie doznał ciężkiej kontuzji, pewnie to on by tu był. A tak jest ruchliwy i zatykający dziury Casado, który swą szansę w Barcelonie wykorzystał doskonale i trafił do reprezentacji mistrzów Europy. De Roon to piłkarz bardzo w stylu Xhaki. Dla rewelacyjnej Atalanty nieoceniony.
Ranking:
1. Rodri
2. Xhaka
3. Andrich
4. Rice
5. Rabiot
6. Lobotka
7. Vitinha
8. Casado
9. De Roon
Najnowsze wydanie tygodnika PN
Nr 2/2025
