Konrad Witkowski

Zarówno Raków, jak i Jagiellonia mają już za sobą komplet potyczek z drużynami, które dołączyły do ligi przed sezonem. Lecha na finiszu czekają jeszcze dwa takie spotkania. Biorąc pod uwagę dotychczasowe trudności Kolejorza w starciach z beniaminkami, mogą to być istotne aspekty rywalizacji o mistrzostwo Polski.

Marzyć tak, realnie myśleć – już niekoniecznie. Kolejorz, który do rundy wiosennej przystępował z dwupunktową przewagą nad wiceliderem z Częstochowy, w ciągu ośmiu kolejek zdegradował się do roli faworyta do miana największego przegranego sezonu.

Długo był uciekającym. W kluczowy etap sezonu wkracza jako jeden z goniących. Wyprawa do Wrocławia to dla Lecha nie tylko zmierzenie się z nową rolą, ale też sprawdzian reagowania na istotne niepowodzenie. A przy okazji test alternatywnych rozwiązań personalnych.

Dzielą ich dwa punkty, za to dysproporcja w liczbie rozegranych spotkań wynosi aż 18. Potyczka mistrza Polski z liderem tabeli będzie konfrontacją drużyn pod wieloma względami podobnych, jednak diametralnie różniących się stopniem zaangażowania w sezon.

Ile spotkań potrzeba, aby wypracować status wyróżniającej się postaci w Ekstraklasie? Rasmus Carstensen pokazuje, że wystarczy pięć. Rywalizacja o miejsce w jedenastce Kolejorza między Duńczykiem a Joelem Pereirą stanowi zjawisko w skali ligi.

O ile wizyta Rakowa przy Bułgarskiej zgodnie z przewidywaniami była meczem do pierwszej bramki, o tyle z wyjazdem Kolejorza do Szczecina można wiązać nadzieje na spektakl. Ofensywne duety Pogoni oraz Lecha mają podobnie imponujący dorobek, lecz aktualnie znajdują się w zupełnie innych momentach.

Prawdziwego mistrza poznaje się po tym, jak reaguje na niesprzyjające okoliczności. Kiedy rywalizacja nie przebiega według ustalonego scenariusza, umiejętności boiskowe muszą iść w parze z emocjonalną odpornością. Pod tym względem w czołówce Ekstraklasy wyróżniają się dwie drużyny – i wcale nie zajmują one najwyższych pozycji.

Podobni, wszak biorąc pod uwagę brak pucharowych obowiązków, powinni uchodzić za głównych pretendentów do mistrzostwa Polski. Zupełnie różni, jeśli chodzi o przyjęty sposób gry o tytuł. Lech i Raków podążają swoimi ścieżkami, lecz w piątkowy wieczór ich drogi przetną się w stolicy Wielkopolski.

Teoretycznie Kolejorz nie ma powodów do niepokoju. Wystartował z przytupem, a w drugiej wiosennej kolejce przyjdzie mu grać z jedną z najsłabszych drużyn Ekstraklasy. Spotkanie w Gdańsku to jednak klasyczna pułapka zastawiona na lidera tabeli.

Jako pierwszy na najwyższym szczeblu trener urodzony w latach 90. stał się sztandarową postacią młodego pokolenia. Przecierając szlaki rówieśnikom, wypracował status szkoleniowca pożądanego na krajowym rynku. Nie zmieniła tego nawet degradacja Warty. Mógł zostać w Ekstraklasie, jednak podjął się wyzwania wprowadzenia do niej Ruchu.