Liga Mistrzów powstała z inicjatywy UEFA w 1992 roku, jako kontynuacja Pucharu Europy Mistrzów Klubowych (zwanego też Pucharem Europy lub Pucharem Mistrzów). Po wspomnianej reformie rozgrywek prym wiodły w nich drużyny AC Milan i Realu Madryt, które po trzy razy zyskiwały miano triumfatorów Champions League. Biorąc pod uwagę również lata poprzednie Milan wygrywał rozgrywki łącznie siedem razy, Real do którego należy rekord – dziewięć. Klub z Madrytu przeszedł również do historii jako zwycięzca finału, w którym padło najwięcej bramek. W 1960 roku zespół „Królewskich” rozbił Eintracht Frankfurt 7:3, mimo że to niemiecka drużyna otworzyła wynik spotkania!
Skrót finału Pucharu Europy z 1960 roku
Po reformie rozgrywek, które od dwudziestu lat noszą nazwę Liga Mistrzów, żadne z drużyn występujących w finale nie były w stanie powtórzyć wyczynu Realu i Eintrachtu. Nie oznacza to jednak, że w meczach wyłaniających zwycięzce Champions League nie brakowało podobnych emocji. Poniżej przedstawiamy ranking trzech, naszym zdaniem najbardziej emocjonujących finałów Ligi Mistrzów.
3. miejsce: 1994 rok, AC Milan – Barcelona 4:0
Pierwsza edycja Ligi Mistrzów przypadła na sezon 1992/1993. W finale rozgrywanym na Stadionie Olimpijskim w Monachium zespół Olympique Marsylia wygrał z AC Milan 1:0. W kolejnej edycji rozgrywek włoska drużyna znów dotarła do finału, w którym rozbiła Barcelonę 4:0. Rezultat tego spotkania, rozmiar zwycięstwa Milanu i styl gry tego zespołu sprawił, że prawie nikt z włoskich kibiców, o niepowodzeniu sprzed roku już nie pamiętał.
KLIKNIJ, aby obejrzeć skrót tego meczu!
2. miejsce: 1999 rok, Manchester United – Bayern Monachium 2:1
Tego spotkania zapewne zabrakłoby w naszym zestawieniu, gdyby zakończyło się po 90 minutach. Po regulaminowym czasie gry Bayern prowadził 1:0, z kolei Manchester tylko szczęściu i dobrej postawie Petera Schmeichela mógł zawdzięczać to, że nie stracił więcej bramek. W doliczonym czasie gry przydarzyło się jednak coś, w co nie wierzyli chyba nawet najwierniejsi fani „Czerwonych Diabłów”. Najpierw do wyrównania doprowadził Teddy Sheringham, a szalę zwycięstwa na korzyść Manchesteru przechylił Ole Gunnar Solskjaer. Obie bramki kolejno w 91 i w 93 minucie padły po rozegraniu rzutów rożnych!
1. miejsce: 2005 rok, Liverpool FC – AC Milan 3:3 (3:2 w karnych)
Ten mecz dobitnie pokazał, że póki piłka w grze, w futbolu wszystko jest możliwe. Po pierwszej połowie Milan prowadził już 3:0, co sprawiało że nawet najwięksi optymiści spośród sympatyków Liverpoolu nie wierzyli w to, że po zakończeniu spotkania to ich pupile będą wznosić Puchar Ligi Mistrzów. Wynik już w pierwszej minucie otworzył bowiem Maldini, a w końcówce pierwszej odsłony dwa trafienia dołożył Crespo. Po zmianie stron do głosu doszli jednak podopieczni Beniteza. W 54 minucie do siatki rywala trafił Gerrard, w 56. Smicer, w 60. Alonso i po 90 minutach było 3:3, co znaczyło, że do wyłonienia zwycięzcy potrzebna była dogrywka. Ta również nie przyniosła rozstrzygnięcia, dlatego pełne emocji widowisko kończył konkurs rzutów karnych. W nim lepszy był Liverpool, a klasą samą dla siebie okazał się broniący dostępu do bramki „The Reds” Jerzy Dudek. Polak w mistrzowski sposób bronił strzały piłkarzy Milanu dokumentując swój fantastyczny występ.
Szymon BARTNICKI
PilkaNozna.pl
Możliwość komentowania została wyłączona.
Najnowsze wydanie tygodnika PN
Nr 48/2024
