Konrad Witkowski

Teoretycznie Kolejorz nie ma powodów do niepokoju. Wystartował z przytupem, a w drugiej wiosennej kolejce przyjdzie mu grać z jedną z najsłabszych drużyn Ekstraklasy. Spotkanie w Gdańsku to jednak klasyczna pułapka zastawiona na lidera tabeli.

Jako pierwszy na najwyższym szczeblu trener urodzony w latach 90. stał się sztandarową postacią młodego pokolenia. Przecierając szlaki rówieśnikom, wypracował status szkoleniowca pożądanego na krajowym rynku. Nie zmieniła tego nawet degradacja Warty. Mógł zostać w Ekstraklasie, jednak podjął się wyzwania wprowadzenia do niej Ruchu.

Lech wypracował w Europie markę klubu potrafiącego szkolić. W ostatnich latach Kolejorz zdystansował konkurencję pod względem transferowania wychowanków za granicę, zarazem dostarczając najliczniejszą grupę piłkarzy do reprezentacji. Absolwenci poznańskiej akademii spotykają się jednak z coraz większymi problemami na rynku pracy.

W porównaniu z sytuacją sprzed roku zima przy Bułgarskiej upływa sielankowo. Zamiast trenerskiego zawirowania jest fotel lidera i stabilna sytuacja personalna. To jednak nie oznacza, że wyzwań na najbliższe tygodnie trzeba w Poznaniu szukać na siłę. Chociaż Lech spogląda z góry na resztę ligi, nie ma drużyny na miarę mistrzostwa.

Znajdują się na różnych etapach karier, a reprezentowane przez nich kluby mają odmienne ambicje. Łączy ich wyjątkowość roku 2024 – to wtedy stali się znaczącymi postaciami na ligowej scenie.

Wiele sobie wzajemnie zawdzięczają. Pierwszy wzbudzał u drugiego zachwyt, pośrednio wpływając na jedną z najbardziej spektakularnych karier w dziejach. Drugi zaś wydatnie przyczynił się do tego, że sława pierwszego nie została ograniczona do opowiastek lokalnych bardów w Rosario.

Jeden z zaledwie dwóch zawodników z pola, którzy jesienią nie opuścili choćby minuty w Ekstraklasie. Filar GKS Katowice to stoper nie tylko wytrwały, ale i nieszablonowy – zdobył więcej bramek, niż otrzymał kartek.

Chociaż był pierwszym przedsezonowym transferem, początkowo nie zapowiadał się na pierwszoplanowego piłkarza Górnika. Jak sam przyznaje, odczuł zetknięcie z realiami Ekstraklasy. Za to w drugiej części rundy jesiennej – wciąż pozostając nieco w cieniu – czeski pomocnik wyrósł na jedną z kluczowych postaci drużyny z Zabrza.

Chociaż był pierwszym przedsezonowym transferem, początkowo nie zapowiadał się na pierwszoplanowego piłkarza Górnika. Jak sam przyznaje, odczuł zetknięcie z realiami Ekstraklasy. Za to w drugiej części rundy jesiennej – wciąż pozostając nieco w cieniu – czeski pomocnik wyrósł na jedną z kluczowych postaci drużyny z Zabrza.

Zdobywca najbardziej zaskakującego hat-tricka w tym sezonie Ekstraklasy to człowiek wielu talentów. Trenował gimnastykę oraz stawiał pierwsze kroki jako aktor. Ostatecznie zamiast hali czy sceny wybrał boisko. I tak stał się pionierem, jeśli chodzi o islandzkich zawodników w barwach Cracovii.