Redakcja

Po mistrzostwie Polski, przebrnięciu przez pucharowe eliminacje, wreszcie pozostaniu w europejskiej grze do wiosny na liście historycznych sukcesów białostockiego klubu pojawił się kolejny punkt. Jagiellonia nigdy przedtem nie została uznana za Drużynę Roku.

Nagroda specjalna, niewidniejąca w stałym plebiscytowym menu. Ale i okazja jest nadzwyczajna. Zakwalifikowanie się do finałów mistrzostw kontynentu to kamień milowy dla żeńskiego futbolu nad Wisłą

Wydawało się, że Kamil Grosicki wynalazł patent na zdobywanie tego tytułu. Przerwać hegemonię byłego reprezentanta mogła tylko postać naprawdę znacząca. Taka, która nie tylko wygra coś dużego, lecz zarazem będzie jednym z głównych autorów sukcesu. Jak pokazał przykład Tarasa Romanczuka, nie musiał to być zawodnik najczęściej pojawiający się w meczowych skrótach.

Wkład Imaza w ubiegłoroczne dokonania Jagi jest nie do przecenienia. 30 punktów w klasyfikacji kanadyjskiej robi wrażenie, przy czym same liczby nie oddają znaczenia Hiszpana dla zespołu

Angel Rodado był w trakcie minionych 12 miesięcy bezkonkurencyjny. W lidze zawodnik Wisły Kraków zaliczył 23 trafienia, ponadto miał olbrzymi wkład w sensacyjne zdobycie Pucharu Polski, gdzie strzelił kilka goli, w tym najistotniejszego, rozstrzygającego zmagania na PGE Narodowym

Hiszpania, Finlandia i Angola – nominowani w plebiscycie „PN” wywodzą się z różnych zakamarków świata. Łączy ich to, że na swoje nazwisko zapracowali skutecznością pod bramkami rywali.

Z jednej strony mamy kilku mocnych bramkarzy, dwóch ludzi w Barcelonie, jednego w Interze, całyzastęp w Serie A, także kilku obrońców radzących sobie w najlepszej lidze świata, czyli Premier League, a paradoksalnie nie mamy reprezentacji zdolnej zagrozić najlepszym, ani nawet lepszej od Szkocji. Wszyscy oni bowiem, w większości wcale nie wolni od słabości, to niejako...

To jedna z tych pozycji, na której – myśląc w kontekście drużyny narodowej – mamy kłopoty. Wynikające zresztą z różnych przyczyn. Boczni obrońcy, tym bardziej rasowi wahadłowi nie rodzą się w Polsce na kamieniu, dlatego tak widoczny jest brak nowych twarzy.

Z jednej strony mamy kilku mocnych bramkarzy, dwóch ludzi w Barcelonie, jednego w Interze, cały zastęp w Serie A, także kilku obrońców radzących sobie w najlepszej lidze świata, czyli Premier League, a paradoksalnie nie mamy reprezentacji zdolnej zagrozić najlepszym, ani nawet lepszej od Szkocji. Wszyscy oni bowiem, w większości wcale nie wolni od słabości, to...

Legia Warszawa rozgląda się za nowym dyrektorem sportowym. O kulisach poszukiwań opowiedział Dariusz Mioduski - prezes i właściciel stołecznego klubu.