Ligowiec Roku – NOMINACJE

Jeśli zakwalifikujemy się do finałów Euro 2024, 16 czerwca zagramy z Holandią w Hamburgu. Kilka dni wcześniej Kamil Grosicki skończy 36 lat. Czy jednak dziś ktokolwiek zaryzykowałby skład kadry na ME bez Grosika? Im starszy, tym jest lepszy. Utrzymuje dynamikę na odpowiednim poziomie, dodatkowo wyraźnie poszerzył wachlarz boiskowych rozwiązań, może nawet zaawansowanie techniczne. Kiedy wrócił do Ekstraklasy latem 2021 roku, miał po prostu dać nazwisko Pogoni Szczecin, przyciągnąć uwagę mediów, może sponsorów, poświecić przykładem dla młodych. Dał dużo więcej – jakość jakiej w szeregach Portowców brakowało, a wraz z nią również liczby, jakich nikt się nie spodziewał. Pierwszy sezon – 9 goli, drugi – 13, do tego tytuł Piłkarza Sezonu w plebiscycie Ekstraklasy. Kilka miesięcy wcześniej sami wyróżniliśmy Grosika nagrodą dla Ligowca Roku 2022. Czy spodziewaliśmy się, że za rok znów będzie nominowany? Niekoniecznie. Tymczasem on się nie zatrzymuje – 8 goli i 8 asyst to tylko ligowy dorobek minionej jesieni, spuentowany średnią not bliską 3,4. W całym 2023 roku tych goli uzbierał 14, z rozgrywkami pucharowymi – 17. Odkąd istnieje nagroda dla Ligowca Roku tylko Sebastian Mila sięgał po nią dwa razy z rzędu. Czy Grosik powtórzy osiągnięcie obecnego asystenta selekcjonera?

Spora niespodzianka, bo to kompletnie nowa, chociaż przecież niezupełnie nieznana twarz. Niespełna 24 lata i już blisko setka występów w Ekstraklasie, ale fajerwerki odpalił dopiero w tym sezonie. Łukasz Masłowski, dyrektor sportowy Jagiellonii Białystok, był jednym z nielicznych, który niezmiennie wierzył w możliwości lewego obrońcy bądź pomocnika. Sam jednak pewnie nie liczył na to, że będzie świadkiem tak spektakularnych narodzin gwiazdy polskiej ligi. Wdowik to gracz lubiący boczny korytarz boiska, ale nie stroniący od włączania się do konstruowania akcji ofensywnych, często schodzący do środka pola. Już jesienią pisano bądź mówiono o zainteresowaniu Galatasaray Stambuł, ostatnio pojawiły się sygnały łączące Wdowika z Dinamem Zagrzeb, jednak jeśli kwota oferowana przez Chorwatów (800 tys. euro) jest prawdziwa, to automatycznie należy ją zakwalifikować jako niepoważną. Mowa przecież o zawodniku wciąż młodym, który ma za sobą debiut w drużynie narodowej i wg stanu na koniec roku, był bodaj najskuteczniejszym Polakiem w ligowym sezonie 2023-24 w Europie. Co więcej – osiągnął mistrzostwo w egzekwowaniu stałych fragmentów gry, a w dobie wymagań specjalistycznych lewonożny zawodnik, który strzela w rundzie 9 goli, z czego 3 z rzutów karnych, jednego z kornera i 5 bezpośrednio z rzutów wolnych, to skarb. Czy kogoś takiego oddaje się za drobne?

Najpierw konkrety – wkrótce 32 lata. Po kilku latach nieobecności powrót do reprezentacji Polski i w niej 3 występy w 2023 roku. W minionym roku także – wicemistrz Polski, zdobywca Pucharu i Superpucharu Polski, również jeden z architektów awansu Legii Warszawa najpierw do fazy grupowej Ligi Konferencji, a później jej pucharowej odsłony. Wiosną w lidze: 4 gole i 4 asysty. Jesienią: 3 gole i 6 asyst. W europejskich pucharach: 2 gole i 6 asyst. Fernando Santos mógł nie znać jego nominalnej pozycji, kibice Legii nie mają wątpliwości, że doświadczony Wszołek należy do filarów zespołu. Jeśli jest w pełni sił i gazie, bywa trudny do zatrzymania. Potrafi się odnaleźć nie tylko w dynamicznej szarży skrzydłem, ale niczym lis domknąć akcję w polu karnym, nierzadko finalizując ją uderzeniem głową. Dobrze rozumie się z głównym reżyserem Josue, nie zbiega tylko do linii końcowej, ale ścina do środka i szuka celu zagrywając piłkę wszerz boiska. Rozegrał popisowe partie w Szczecinie oraz Aston Villą u siebie i kto wie, czy nie były to dwa najbardziej spektakularne mecze Wojskowych jesienią. Od 2014 do 2018 roku piłkarze Legii pięciokrotnie zdobywali statuetkę dla Ligowca Roku, ale od tamtej pory – pustka. Czy wypełni ją Wszołek?