Jacy są najwięksi fanatycy na świecie?

Bocia rozważał, czy nie pojechać na rzymski finał pod przykrywką. Ale ryzyko nie było tego warte. Nie chodziło mu o siebie, lecz o ludzi wokół, którzy prawdopodobnie zostaliby ukarani po prostu za stanie obok niego. „Jutro będzie mi tego brakowało jak chleba”. Mimo to zamierzał pojawić się o piątej nad ranem w specjalu mającym zawieźć nazajutrz fanów Atalanty do Rzymu i pojechać z nimi aż do Pizy, gdzie chciał przekazać swoją słynną koszulkę z numerem 8 jakiemuś młodemu kibicowi, który powinien mieć ją na sobie na stadionie zamiast szefa ultrasów.

„Gdy tylko o tym pomyślę, czuję, jak ogarniają mnie emocje” – wyznał, wpatrując się w pustą szklankę po piwie. Zamiast na meczu będzie musiał pojawić się na posterunku. „To najlepsze lata w historii Atalanty. A ja wciąż muszę odwiedzać posterunek, gdy zespół gra. Dwadzieścia pięć lat zakazów. Trzynaście z rzędu. Moi rodzice zmarli, gdy byłem młody, i Atalanta mi ich zastąpiła. Ostatnie godziny poświęca się rodzinie, nie? Od kiedy rodzice odeszli, poświęcam ten czas Atalancie. A teraz oglądam mecze na posterunku”. W przeszłości bardzo lubił starcia Atalanty z Lazio. Po śmierci Gabriele Sandriego trybuna curva nord Atalanty, podobnie jak inne grupy ultrasów, okazała solidarność z rzymskimi fanatykami, ale ze względu na olbrzymie różnice światopoglądowe fani obu zespołów nie kontaktują się ze sobą. „Curva Lazio budzi szacunek z powodu dobrych opraw i ze względu na fakt, że tamtejsi kibice jeżdżą z zespołem wszędzie, ale nie rozumiem ich wizji futbolu, od kiedy wzięli się za interesy. Być może – dodał Bocia – jestem po prostu gościem z małego miasteczka”.
Na zewnątrz pojawiło się więcej kibiców z Europy. Rozniosła się wieść, że jest tu Bocia. Mieliśmy się zebrać później, na pożegnalnej kolacji z resztą Curva Nord 1907. Grupa ultrasów z Eintrachtu Frankfurt była na miejscu, gdy Bocia wygłosił pełną emocji mowę. Był prawdopodobnie ostatnim prawdziwym capotifosi włoskiego futbolu – nie mówił o pieniądzach, władzy czy nienawiści, lecz o curva, zespole i mieście. A także o campanilismo. „Na koniec pozostaje tylko nadrzędna reguła – powiedział mi wcześniej. – Jeśli nie wiesz, jak nazywa się rezerwowy bramkarz i kto gra w zespole młodzieżowym, to wypierdalaj!”

Kibole, chuligani, ultrasi. Między futbolem a polityką

Piłkarscy fanatycy stanowią niezwykle widoczną, kontrowersyjną część futbolowego widowiska. Ich hasła i charakterystyczne oprawy widoczne są na trybunach w niemal każdej lidze. Stali się potężną antyestablishmentową siłą. Mają wpływ nie tylko sport, ale też na całe społeczeństwa i politykę. Pomimo tego wciąż pozostają nieznani. James Montague zszedł do piłkarskiego podziemia, by po raz pierwszy odkryć ich prawdziwe oblicze.

Znakomity brytyjski dziennikarz przemierzył świat, by dowiedzieć się, co kieruje ludźmi, którzy podporządkowali swoje życie kibicowskim zasadom. W Urugwaju przekonał się, na czym polega odwieczny konflikt Nacionalu z Peñarolem, w Szwecji znalazł się w samym centrum chuligańskiego starcia, a w Indonezji drżał o swoje życie, gdy stanął naprzeciw uzbrojonej w maczety bojówki.

1312. Incognito wśród najbardziej fanatycznych kibiców na świecie opowiada o początkach ruchu ultras i o tym, jak zdominował on trybuny na całym świecie – od Buenos Aires, przez Bałkany, po Dżakartę. Mówi o radykalizacji piłkarskich fanatyków na Półwyspie Apenińskim, walce z komercjalizacją piłki nożnej w Niemczech oraz starciach z policją czy próbach kontrolowania przez rządzących, które potrafią zjednoczyć najbardziej wrogo nastawione do siebie grupy na Ukrainie czy w Turcji.

To książka wykraczająca daleko poza świat sportu. Reportaż, który rzuca nowe światło na jedną z największych subkultur na świecie.

 
„1312. Incognito wśród najbardziej fanatycznych kibiców na świecie” 

Autor: James Montague

Premiera: 24.02.2021

Cena okładkowa: 42,99 zł

Liczba stron: 528