Najlepsi w lutym i marcu w Fortuna 1. Lidze

Widzew Łódź. Cztery zwycięstwa, trzy remisy – oto dorobek beniaminka z Łodzi w 2021 roku. Podopieczni Enkeleida Dobiego w ciągu kilku tygodni zmienili się z średniaka w poważnego kandydata do walki o Ekstraklasę. Widzew wygrywał pomimo licznych problemów. Paweł Tomczyk zmarnował jedenastkę w starciu z Odrą, szybko czerwone kartki dostali Marek Hanousek i Mateusz Możdżeń, a drużyna nie była w stanie przypilnować dwubramkowego prowadzenia w derbach z ŁKS. Widać więc, że mogło być jeszcze lepiej. I liga to jednak tak zwodnicze rozgrywki, że passę choćby kilku meczów bez porażki należy docenić. W przypadku Widzewa licznik na koniec marca wynosił siedem.

Dariusz Dudek. Wydawało się, że jego kariera trenerska wyhamowała po imponującym początku. Młodszy brat Jerzego w pierwszej pracy na własny rachunek wywalczył awans do Ekstraklasy z Zagłębiem Sosnowiec. Później maczał palce w spadku GKS Katowice z I ligi i zaliczył nieudane drugie podejście do klubu rozgrywającego domowe mecze na Stadionie Ludowym. W listopadzie 2020 roku zastąpił Piotra Mandrysza na stanowisku trenera Sandecji. Przejmował rozbitą drużynę, która oduczyła się wygrywać. Niespełna 46-letni trener w ekspresowym tempie zmienił zespół z dostarczyciela punktów w drużynę groźną dla wszystkich. W 12 meczach pod jego wodzą biało-czarni zgromadzili 23 punkty. Przybliżyli się do utrzymania, a w pierwszych tygodniach wiosny zanotowali trzy zwycięstwa i dwa remisy. Warto dodać, że Sandecja ograła Miedź i ŁKS oraz zremisowała – pechowo – z Bruk-Betem.

Jakub Wrąbel. W poprzednim sezonie golkiper pomógł wywalczyć awans Stali Mielec. Przeniósł się do Wisły Płock, jednak przegrał rywalizację o miejsce w składzie. Zimą trafił do Widzewa, który długo nie mógł znaleźć bramkarza godnego walki o najwyższe cele. 24-letni zawodnik zaczynał karierę we wrocławskim Parasolu. Później trafił do Śląska, w którym zadebiutował w Ekstraklasie. Ogółem rozegrał 31 spotkań na najwyższym szczeblu rozgrywkowym. Więcej meczów uzbierał w I lidze. W sezonie 2016-17 jako młodzieżowiec zbierał doświadczenia w Olimpii Grudziądz, w której rozegrał 28 spotkań i puścił 31 bramek. Wiosną rok temu stracił siedem goli w dziewięciu meczach. W Widzewie dał się pokonać tylko trzykrotnie w siedmiu występach (stan na 30.3).

Michael Ameyaw. Nie jest w pełni ukształtowanym piłkarzem, ale w ostatnim czasie zrobił zdecydowany krok do przodu. Bywa chimeryczny, ale potrafi zrobić różnicę w ofensywie. Przy jego nazwisku zaczęły pojawiać się plusy w postaci bramek i asyst. Ojciec 20-latka pochodzi z Ghany. Do Polski przyjechał grać w piłkę, ale doznał kontuzji. Skrzydłowy Widzewa tylko raz był w kraju ze stolicą w Akrze. Nad Wisłą zaczynał w UKS AP Żmuda Warszawa. Później grał w Polonii, SEMP-ie Ursynów, Widzewie i Bytovii.

Wrąbel (Widzew) – Podgórski (Korona), Piter-Bućko (Sandecja), Szeliga (GKS Tychy) – Chmiel (Sandecja), Karwot (Radomiak), Grzeszczyk (GKS Tychy), Sovsić (Sandecja), Krykun (Górnik) – Wróbel (Resovia), Angielski (Radomiak)

Kochalski (Radomiak) – Grzybek (Bruk-Bet), Podhorin (Resovia), Jaroch (Resovia) – Michalski (Widzew), Wasiluk (Resovia), Niziołek (Odra), Gąska (Radomiak), Ameyaw (Widzew) – Ricardinho (ŁKS), Gergel (Bruk-Bet)