Jeśli nie wydarzy się coś zupełnie nieoczekiwanego, w środę 2 maja selekcjoner reprezentacji Polski ogłosi skład szerokiej kadry na finały mistrzostw Europy, które już za nieco ponad miesiąc odbędą się na boiskach naszych i Ukrainy. Podobno w Polsce każdy mógłby być selekcjonerem, bo każdy kibic ma wizję kadry, więc także redakcja tygodnika „Piłka Nożna” ma w tej sprawie swój pogląd. W kilku miejscach na pewno inny od tego prezentowanego przez Franza.

Jesienią grał w ŁKS i był jednym z najlepszych. Ponieważ klub nie płacił, zimą rozwiązał umowę. Przeszedł do Widzewa, czym wzbudził furię ełkaesiackich kibiców i nieufność tych z alei Piłsudskiego. Po tym jednak, jak w derbach Łodzi strzelił gola dla nowego klubu, widzewiacy kupili go ostatecznie.

Plan był śmiały, wręcz bezczelny: budowa w Rzymie drugiej Barcelony. Pomysłodawcy wiedzieli, że czeka ich albo chwała, albo wstyd. Nie wyszło i dlatego dziś przez łzy śmieją się kibice Romy, żądając głowy Luisa Enrique.

Wicemistrzostwo kraju, półfinał Ligi Mistrzów, finał, a być może triumf w krajowym pucharze – to dla każdego klubu na świecie byłby powód do uznania sezonu za bardzo udany. Ale nie dla Barcelony. Po odpadnięciu z Chelsea na porządku dziennym znalazło się pytanie, czy to koniec ery wielkiej Barcelony Pepa Guardioli.