Matematyka ostatnią nadzieją Polaków

Mecz o wszystko, ostatnia nadzieja na awans – mniej więcej w ten sposób wyglądała większość zapowiedzi drugiego spotkania Polaków na młodzieżowych mistrzostwach Europy. I pierwsze pół godziny faktycznie wyglądało tak, jakby biało-czerwoni grali o życie. Nie było straconych piłek, świetnie współpracowały ze sobą wszystkie formacje, a jeden zawodnik za drugiego szedł w ogień.

Trener Marcin Dorna dokonał w wyjściowym składzie dwóch zmian: Dawid Kownacki zastąpił Patryka Lipskiego, a Łukasz Moneta zajął miejsce kontuzjowanego Bartosza Kapustki. Decyzje selekcjonera okazały się strzałami w dziesiątkę, ponieważ już w 6. minucie obaj „nowi” zapewnili biało-czerwonym prowadzenie. Kapitalną akcję przeprowadził Kownaś, który wypatrzył w polu karnym Monetę, a skrzydłowy Ruchu Chorzów prawą nogą pokonał szwedzkiego golkipera.

Na ciepłe słowa po raz kolejny zasługuje Karol Linetty. Pomocnik Sampdorii biegał, walczył, wspomagał zarówno linię obrony jak i ataku, ale sam nie był w stanie zdominować środka pola. Przykładu z Linettego niestety nie wziął Paweł Dawidowicz, który w drugim spotkaniu z rzędu zawiódł. Zawodnik VfL Bochum zaspał przy golu na 1:1 i zagrał jak klasyczny „Stojanov”. Sam Linetty nie potrafił załatać tak wielkiej dziury w środku…

Spotkanie ze Szwecją miało bardzo podobny scenariusz do tego ze Słowacją. Różnica była w tym, że biało-czerwoni grali w piłkę nie przez 15, a przez 30 minut, jednak stracony gol spuścił z naszych młodzieżowców powietrze. Dobrze przez większość pierwszej połowy wyglądał Jarosław Jach, który był pewny w swoich interwencjach, ale dnia i obrońców nie chwali się przed zachodem słońca czy zakończeniem spotkania. W samej końcówce pierwszej części obrońca Zagłębia Lubin zgubił krycie i Szwedzi objęli prowadzenie po dośrodkowaniu z rzutu rożnego. Jacob Larsson miał zdecydowanie za dużo miejsca w szesnastce…

Po zmianie stron znowu to Polacy byli bardziej aktywni, znowu trybiki w maszynie Dorny zaczęły lepiej funkcjonować. Sam selekcjoner również zaczął reagować na wydarzenia boiskowe, bo w 58. minucie posłał do boju Jarosława Niezgodę, który zmienił Mariusza Stępińskiego. Napastnik FC Nantes walczył, przepychał się z obrońcami, starał się utrzymać przy piłce tyłem do bramki, ale zaliczył w zasadzie tylko jedno celne uderzenie oraz przeprowadził jedną bardzo groźną akcję, kiedy to świetnie zwiódł obrońcę i wyprowadził na dobrą pozycję Linettego, ale pomocnik strzelił prosto w szwedzkiego bramkarza.

Balonik prawie pękł. Reprezentacja Polski była blisko pożegnania się z młodzieżowymi mistrzostwami Europy po fazie grupowej. Nadzieje na awans przedłużył duet Krzysztof Piątek – Dawid Kownacki. Pierwszy wywalczył w samej końcówce rzut karny, a drugi pewnie wykorzystał jedenastkę niczym Robert Lewandowski.

Przecież większość piłkarzy z podstawowego składu nie ma doświadczenia na międzynarodowej arenie, nawet w europejskich pucharach. Jan Bednarek i Jarosław Jach w sumie nie rozegrali ani jednego meczu o stawkę w Europie, nawet w klubach, a to oni stanowili – a przynajmniej mieli stanowić – o sile polskiej defensywy. Niestety obaj maczali palce przy obu straconych golach. A czyste konto miało być kluczem do osiągnięcia sukcesu w tym meczu…

Najlepszym polskim zawodnikiem był ten dwunasty – na trybunach. Kibice zgromadzeni na lubelskim stadionie znowu nie zawiedli, głośno dopingowali piłkarzy od pierwszej do ostatniej minuty i to oni „wyśpiewali” gola w końcówce. Teraz czas dla wszystkich tych, którzy lubią wyliczenia, regulaminy i rozpatrywanie wszelkich możliwych wariantów… Przecież dopóki piłka w grze, wszystko jest możliwe.