Kto jeszcze czeka na swoje szansę?

Wydaje się, że trzon reprezentacji już mamy i tu większych zmian nie należy się spodziewać. Wiadomo, że jeśli tylko będą zdrowi, to tacy piłkarze jak Robert Lewandowski, Grzegorz Krychowiak, Piotr Zieliński, Kamil Glik czy Jan Bednarek będą grać. To jest fakt, z którym raczej nie ma co polemizować, ponieważ lepszych na ich pozycjach aktualnie nie mamy. 

Jeśli chodzi o pierwszą jedenastkę, to także na kilku innych pozycjach już dziś łatwo wytypować zawodników, którzy przy okazji pierwszego meczu mistrzostw Europy powinni pojawić się na boisku. Swoja pozycję w zespole narodowym buduje konsekwentnie Arkadiusz Reca, o jedyną wolną pozycję w środku pola bić mogą się Krystian Bielik i Jacek Góralski, a i skrzydła w postaci takich piłkarzy jak Kamil Grosicki czy Sebastian Szymański wydają się być tymi, które na dziś mogą nas ponieść do dobrych wyników w finałach.

Do tego wszystkiego dochodzą gracze, którzy występowali podczas eliminacji, a warto przypomnieć, że selekcjoner skorzystał w nich z aż 27 nazwisk, z czego aż w 24 przypadkach mówimy o zawodnikach, którzy przebywali na boisku przynajmniej przez 45 minut. Szeroka kadra wydaje się więc dość pojemna nie tylko z racji nazewnictwa, ale faktycznie daje ona Brzęczkowi dość spore pole manewru, tym bardziej, że ten nie zamyka się na nowości i zamiast „kisić się we własnym sosie”, cały czas szuka i zdaje sobie sprawę z tego, że istnieje pole do poprawy.

W ostatniej fazie eliminacji do reprezentacji – i to od razu do pierwszego składu – wskoczył Sebastian Szymański, który wycisnął swoją szansę niczym cytrynę, rozgrywając cztery bardzo dobre mecze, asystując i strzelając debiutanckiego gola. Gdyby wskazać jednego wygranego październikowych i listopadowych zgrupowań, to wydaje się, że skrzydłowy moskiewskiego Dinama nie ma w tej kategorii żadnej konkurencji. 

Selekcjoner odważnie zaczął stawiać również na wspomniany duet Bielik & Góralski, którzy nie zawiedli. W obliczu słabszej reprezentacyjnej formy Mateusza Klicha, którego jakoś wypadałoby zagospodarować, ale jeszcze nie wiadomo jak, a także faktu, że postawienie w tyle na zawodnika o bardziej defensywnych inklinacjach daje więcej miejsce dla Grzegorza Krychowiaka, wydaje się, że jedynym bólem głowy trenera będzie to czy postawić na zawodnika Derby County czy jednak Łudogoraca Razgrad.

A jednak, Jerzy Brzęczek – mimo tej dość komfortowej sytuacji – nie ustaje w poszukiwaniach, czego efektem było powołanie do kadry Dominika Furmana, lidera Wisły Płock i jednego z najlepszych pomocników ekstraklasy. Pewnie wielu zaraz przypomni, że za granicą przepadł z kretesem, ale jego obecność w reprezentacji przypadkowa nie jest. Dobre podanie, przegląd pola oraz znakomicie bite stałe fragmenty gry – to atuty, których selekcjoner nie mógł przeoczyć, nawet jeśli w ten sposób ponownie naraził się na zarzut zapraszania do zespołu narodowego swoich pupilków. 

Regularnie powoływany do reprezentacji jest z kolei Damian Kądzior, jednak w jego przypadku – mimo tego, że piłkarz Dinama Zagrzeb nigdy go nie zawiódł – trudno mówić o zaufaniu ze strony selekcjonera. Konkurencja jest duża, to prawda, ale wydaje się, że w były pomocnik Górnika Zabrze zasługiwał podczas eliminacji na coś więcej niż 13 minut w spotkaniu z Izraelem. Patrząc z kolei szerzej dostrzeżemy, że ten w ogóle nie dostał możliwości sprawdzenia się w dłuższym wymiarze czasu, bo przecież nie można określić w ten sposób 11 minut przeciwko Portugalii, 21 przeciwko Czechom czy nawet trzech kwadransów w spotkaniu z Irlandią.