Kazimierz Górski to legendarna postać polskiego futbolu. Dzisiaj wybitny trener obchodziłby setną rocznicę urodzin.
KALENDARIUM KAZIMIERZA GÓRSKIEGO NA JEGO STULECIE
1921
2 marca – we Lwowie urodził się Kazimierz Górski.
1935
Został juniorem Robotniczego Klubu Sportowego we Lwowie.
1936
Zadebiutował w RKS pod pseudonimem Sarenka.
Zadebiutował w RKS pod pseudonimem Sarenka.
Lata 40
W czasie II wojny światowej grał w Nieftianiku Borysław, Spartaku i Dynamie Lwów.
W czasie II wojny światowej grał w Nieftianiku Borysław, Spartaku i Dynamie Lwów.
1945
Trafił do Legii Warszawa.
Trafił do Legii Warszawa.
1948
14 marca – zadebiutował w barwach Legii w regularnych rozgrywkach ligowych. 26 czerwca – rozegrał jedyny mecz w reprezentacji Polski, w Kopenhadze biało-czerwoni przegrali z Danią aż 0:8.
14 marca – zadebiutował w barwach Legii w regularnych rozgrywkach ligowych. 26 czerwca – rozegrał jedyny mecz w reprezentacji Polski, w Kopenhadze biało-czerwoni przegrali z Danią aż 0:8.
1954
We wrześniu – podjął pierwszą samodzielną pracę trenerską w Marymoncie Warszawa, z którym awansował do drugiej ligi.
We wrześniu – podjął pierwszą samodzielną pracę trenerską w Marymoncie Warszawa, z którym awansował do drugiej ligi.
1955
1 stycznia – został szkoleniowcem kadry narodowej juniorów.
1 stycznia – został szkoleniowcem kadry narodowej juniorów.
1960
30 października – zdobył jako trener z Legią wicemistrzostwo Polski.
30 października – zdobył jako trener z Legią wicemistrzostwo Polski.
1961
19 listopada – doprowadził Legię do trzeciego miejsca w lidze.
19 listopada – doprowadził Legię do trzeciego miejsca w lidze.
1970
1 grudnia – nominowany na selekcjonera pierwszej reprezentacji Polski.
1 grudnia – nominowany na selekcjonera pierwszej reprezentacji Polski.
1971
5 maja – zadebiutował w roli selekcjonera i Polska wygrała w Lozannie 4:2 ze Szwajcarią. 17 listopada – biało-czerwoni zremisowali 0:0 w Hamburgu z bardzo silną wówczas reprezentacją RFN.
5 maja – zadebiutował w roli selekcjonera i Polska wygrała w Lozannie 4:2 ze Szwajcarią. 17 listopada – biało-czerwoni zremisowali 0:0 w Hamburgu z bardzo silną wówczas reprezentacją RFN.
1972
10 września – Polska została mistrzem olimpijskim po zwycięstwie w finale 2:1 z Węgrami.
10 września – Polska została mistrzem olimpijskim po zwycięstwie w finale 2:1 z Węgrami.
1973
6 czerwca – reprezentacja Polski jedyny raz w historii pokonała Anglików (2:0). 17 października – po remisie 1:1 z Anglią na Wembley biało-czerwoni awansowali do finałów mistrzostw świata.
6 czerwca – reprezentacja Polski jedyny raz w historii pokonała Anglików (2:0). 17 października – po remisie 1:1 z Anglią na Wembley biało-czerwoni awansowali do finałów mistrzostw świata.
1974
Kierowana przez Górskiego reprezentacja Polski była rewelacją finałów MŚ. 15 czerwca wygrała 3:2 z Argentyną, 19 czerwca 7:0 z Haiti, 23 czerwca pokonała 2:1 Włochów, 26 czerwca 1:0 Szwecję, 30 czerwca odniosła zwycięstwo 2:1 nad Jugosławią. 6 lipca – po triumfie 1:0 nad Brazylią biało-czerwoni zostali trzecią drużyną świata!
Kierowana przez Górskiego reprezentacja Polski była rewelacją finałów MŚ. 15 czerwca wygrała 3:2 z Argentyną, 19 czerwca 7:0 z Haiti, 23 czerwca pokonała 2:1 Włochów, 26 czerwca 1:0 Szwecję, 30 czerwca odniosła zwycięstwo 2:1 nad Jugosławią. 6 lipca – po triumfie 1:0 nad Brazylią biało-czerwoni zostali trzecią drużyną świata!
1975
10 września reprezentacja pokonała 4:1 w Chorzowie Holandię – wicemistrzów świata. Ten mecz jest uważany za najlepszy w historii naszej drużyny narodowej.
10 września reprezentacja pokonała 4:1 w Chorzowie Holandię – wicemistrzów świata. Ten mecz jest uważany za najlepszy w historii naszej drużyny narodowej.
1976
31 lipca – biało-czerwoni srebrnym medalistą igrzysk olimpijskich w Montrealu, mimo to Górski zrezygnował z posady selekcjonera z dorobkiem 73 meczów: 45 zwycięstw, 12 remisów, 16 porażek. 5 grudnia – został trenerem Panathinaikosu Ateny.
31 lipca – biało-czerwoni srebrnym medalistą igrzysk olimpijskich w Montrealu, mimo to Górski zrezygnował z posady selekcjonera z dorobkiem 73 meczów: 45 zwycięstw, 12 remisów, 16 porażek. 5 grudnia – został trenerem Panathinaikosu Ateny.
1977
Wiosną zdobył mistrzostwo i Puchar Grecji z Panathinaikosem.
Wiosną zdobył mistrzostwo i Puchar Grecji z Panathinaikosem.
1980
W marcu – odszedł z Kastorii, która już bez niego sięgnęła po Puchar Grecji, a przejął Olympiakos Pireus, z którym kilka tygodni później wywalczył mistrzostwo Grecji. Latem ukończył studia na AWF we Wrocławiu.
W marcu – odszedł z Kastorii, która już bez niego sięgnęła po Puchar Grecji, a przejął Olympiakos Pireus, z którym kilka tygodni później wywalczył mistrzostwo Grecji. Latem ukończył studia na AWF we Wrocławiu.
1981
Wiosną – zdobył z Olympiakosem mistrzostwo i Puchar Grecji. Latem został trenerem Legii Warszawa. 4 listopada po remisie 1:1 z Lausanne Sports (w pierwszym meczu było 2:1) wojskowi awansowali do ćwierćfinału Pucharu Zdobywców Pucharów.
Wiosną – zdobył z Olympiakosem mistrzostwo i Puchar Grecji. Latem został trenerem Legii Warszawa. 4 listopada po remisie 1:1 z Lausanne Sports (w pierwszym meczu było 2:1) wojskowi awansowali do ćwierćfinału Pucharu Zdobywców Pucharów.
1982
9 maja – Legia na czwartym miejscu w tabeli końcowej.
20 listopada – po raz ostatni prowadził w lidze drużynę Legii i przeszedł na emeryturę.
9 maja – Legia na czwartym miejscu w tabeli końcowej.
20 listopada – po raz ostatni prowadził w lidze drużynę Legii i przeszedł na emeryturę.
1983
W styczniu – znowu został trenerem Olympiakosu, który wkrótce doprowadził do tytułu mistrza Grecji.
W październiku – objął zespół Ethnikosu Pireus.
W styczniu – znowu został trenerem Olympiakosu, który wkrótce doprowadził do tytułu mistrza Grecji.
W październiku – objął zespół Ethnikosu Pireus.
1985
Latem – przyjął funkcję menedżera w Panathinaikosie.
Latem – przyjął funkcję menedżera w Panathinaikosie.
1986
13 października – został członkiem prezydium PZPN.
13 października – został członkiem prezydium PZPN.
1987
19 grudnia – wybrany wiceprezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej.
19 grudnia – wybrany wiceprezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej.
1991
2 marca – z okazji siedemdziesiątych urodzin Kazimierza Górskiego przyjechał sekretarz generalny FIFA Sepp Blatter, jubilat wraz z małżonką został przyjęty w Belwederze przez prezydenta Lecha Wałęsę.
25 marca – został prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej. 6 kwietnia – stadion w Koninie otrzymał imię Złotej Jedenastki Kazimierza Górskiego.
2 marca – z okazji siedemdziesiątych urodzin Kazimierza Górskiego przyjechał sekretarz generalny FIFA Sepp Blatter, jubilat wraz z małżonką został przyjęty w Belwederze przez prezydenta Lecha Wałęsę.
25 marca – został prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej. 6 kwietnia – stadion w Koninie otrzymał imię Złotej Jedenastki Kazimierza Górskiego.
1992
W lipcu – był szefem delegacji, która z reprezentacją Polski pojechała do Barcelony po srebrny medal olimpijski.
W lipcu – był szefem delegacji, która z reprezentacją Polski pojechała do Barcelony po srebrny medal olimpijski.
1995
3 lipca – został honorowym prezesem PZPN.
3 lipca – został honorowym prezesem PZPN.
1996
4 marca – odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
4 marca – odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
2001
15 lutego – w Zurychu został udekorowany przez Seppa Blattera Złotym Medalem Zasługi FIFA. Na uroczystości obecni byli Michel Platini, Johan Cruyff, Franz Beckenbauer, Bobby Charlton, Eusebio. 23 lutego – Odbyła się wielka gala urodzinowa na warszawskim Torwarze.
15 lutego – w Zurychu został udekorowany przez Seppa Blattera Złotym Medalem Zasługi FIFA. Na uroczystości obecni byli Michel Platini, Johan Cruyff, Franz Beckenbauer, Bobby Charlton, Eusebio. 23 lutego – Odbyła się wielka gala urodzinowa na warszawskim Torwarze.
2003
24 listopada – otrzymał tytuł doktora honoris causa AWFiS w Gdańsku.
24 listopada – otrzymał tytuł doktora honoris causa AWFiS w Gdańsku.
2004
30 marca – stadion w Płocku nazwany został imieniem Kazimierza Górskiego.
30 marca – stadion w Płocku nazwany został imieniem Kazimierza Górskiego.
2006
2 marca – na osiemdziesiąte piąte urodziny został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
23 maja – zmarł w szpitalu przy ulicy Wołoskiej w Warszawie.
2 marca – na osiemdziesiąte piąte urodziny został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
23 maja – zmarł w szpitalu przy ulicy Wołoskiej w Warszawie.
Opracował Zbigniew MROZIŃSKI
Możliwość komentowania została wyłączona.
Najnowsze wydanie tygodnika PN
Nr 50/2024
