MARCIN HARASIMOWICZ
STANY ZJEDNOCZONE
Pierwszy sezon Interu w Major League Soccer nie okazał się niewypałem – Diego Alonso poprowadził zespół absolutnego beniaminka do play-offów, gdzie jednak odpadł już w I rundzie, przegrywając z kretesem z innym nuworyszem Nashville SC. To nie spodobało się firmującemu ten projekt swoim nazwiskiem Beckhamowi, który nie ukrywa mocarstwowych ambicji. Dlatego los Alonso, byłego reprezentanta Urugwaju, pracował także z sukcesami w CF Monterrey (zdobył mistrzostwo Meksyku), wydawał się przesądzony. Tym bardziej że w jego koncepcji zupełnie nie mógł się odnaleźć najdroższy (i chyba też najsłynniejszy) obecnie piłkarz MLS, Gonzalo Higuain – roczne zarobki w wysokości ponad siedmiu milionów dolarów i zaledwie jeden gol w dziewięciu występach.
Wspólne DNA
Posadę stracił zresztą nie tylko on, ale również dyrektor sportowy Paul McDonough. Becks przestał kierować klubem z tylnego siedzenia – przesiadł się do przodu i wziął sprawy w swoje ręce. Z Seattle Sounders – czyli najlepiej zarządzanego futbolowego przedsiębiorstwa w Ameryce, czego potwierdzeniem są cztery występy w MLS Cup w ostatnich pięciu sezonach – wyciągnął bardzo szanowanego w środowisku Chrisa Hendersona, a z kobiecej reprezentacji Anglii Phila Neville’a. Kibice na całym świecie pamiętają efekty współpracy tego duetu na boisku, więc nominacja wzbudziła dużo emocji.
Zwolennicy spiskowych teorii dziejów uwielbiają opowieści o tajemnych stowarzyszeniach na prestiżowych uczelniach, późniejszych układach pomiędzy słynnymi absolwentami, przekładającymi się na najwyższe sfery polityki i biznesu. Często są to jednak przyjaźnie nieprzeciętnie utalentowanych jednostek, które spotkały się na tym samym roku studiów albo wspólnie wspinały się na drodze zawodowej kariery. W futbolu przykładem takiej wyjątkowej grupy jest „Class of 1992″, o której powstał nawet znakomity film dokumentalny. Fanatycy angielskiej piłki wiedzą dokładnie o kogo chodzi – sześciu wspaniałych, którzy wspólnie przebili się do pierwszego składu Manchesteru United i zapisali w nim wspaniałą kartę, a konkretnie: Beckham, Paul Scholes, Ryan Giggs, Nicky Butt, Gary Neville i Phil Neville. Becks, który może nie był najlepszym piłkarzem z tego grona, zrobił zdecydowanie największą karierę i zarobił najwięcej pieniędzy, zwłaszcza poza boiskiem. Sam mówił jednak kiedyś, że „ma w życiu tylko trzech prawdziwych przyjaciół”, a tym najlepszym pozostaje od wielu lat Gary Neville, z którym mieszkał w jednym pokoju na wszystkich zgrupowaniach i meczach wyjazdowych. O ile jednak Gary został po zakończeniu kariery cenionym ekspertem angielskiej telewizji, o tyle jego brat Phil postanowił zająć się trenerką. Tam jednak start miał zdecydowanie trudniejszy niż w Manchesterze United, z którym sześciokrotnie wygrał Premier League, trzykrotnie FA Cup oraz Ligę Mistrzów. Siedem lat temu Neville był przymierzany do stanowiska selekcjonera angielskiej kadry U-21 oraz do funkcji menedżera Evertonu, ale wybór padł na Roberto Martineza. Później pracował jako asystent Nuno Espirito Santo, obecnie charyzmatycznego szkoleniowca Wolverhampton Wanderers, a wreszcie w 2018 roku został opiekunem kobiecej reprezentacji kraju. Poradził sobie nie najgorzej – czwarte miejsce na mistrzostwach świata i awans do igrzysk olimpijskich w Tokio, gdzie miał prowadzić zjednoczoną drużynę Wielkiej Brytanii, to nie najgorszy bilans dla w sumie mało doświadczonego trenera. Neville chciał jednak wrócić do ligowej piłki i właśnie nadarzyła się znakomita okazja. Jego kumpel postanowił dokonać zmian w autorskim projekcie na słonecznej Florydzie.
– Znam Phila od czasów, gdy wspólnie wychowywaliśmy się w akademii Manchesteru United i uczyliśmy się od najwybitniejszych fachowców w świecie futbolu. Wyznajemy podobne wartości oraz to samo piłkarskie DNA – skomentował Beckham. – Pracował ze znakomitymi trenerami, ma doświadczenie, a do tego jest lojalnym i uczciwym człowiekiem. Każdy, kto z nim pracował wie, że to urodzony przywódca.
– Inter Miami to młody klub ze wspaniałymi perspektywami – stwierdził Neville. – Będę stawiał ambitne cele przed sobą, zawodnikami oraz wszystkimi osobami, z którymi przyjdzie mi pracować. To miasto zasługuje na mocny zespół o mentalności zwycięzców.
Nowe rozdanie
Perspektywy rzeczywiście są ciekawe, gdyż MLS – w przeciwieństwie do najsilniejszych lig europejskich – jest co roku otwartą kartą. Żadna, nawet najbardziej prestiżowa organizacja nie ma patentu na ciągłe wygrywanie, o czym w ostatnich latach boleśnie przekonali się Los Angeles Galaxy, czyli pierwszy klub Beckhama w Ameryce. Neville dostanie w spadku po Alonso ciekawy zespół, który zapewne i tak zostanie wzmocniony. Już jednak ma do dyspozycji byłego mistrza świata Blaise’a Matuidiego, wspomnianego Higuaina, cenionego meksykańskiego rozgrywającego Rodolfo Pizarro, czy też znanego z występów w Celtiku Glasgow Lewisa Morgana. Nie brakuje plotek o zakusach na Luisa Suareza, Garetha Bale’a, czy nawet samego Leo Messiego, ale niewykluczone, że Neville oraz Becks ściągną jednego ze swoich rodaków, kogoś z piłkarskim nazwiskiem, jak na przykład Danny Rose albo Jesse Lingard? – Możemy zbudować coś wyjątkowego na skalę amerykańską. A może nawet większą – ocenia Neville. Mocne słowa. Dwaj przyjaciele z boiska już raz jednak udowodnili, że nie ma dla nich rzeczy niemożliwych. Pora na nowe rozdanie.
Możliwość komentowania została wyłączona.
Najnowsze wydanie tygodnika PN
Nr 50/2024
