Chcę wejść do Klubu 100!

To tylko liczba – odpowiada Paixao. – Nieważne, ile masz lat, jeśli trzymasz dyscyplinę, wciąż czujesz pasję na boisku i chcesz się rozwijać, żaden wiek nie będzie ci przeszkadzał. Czuję się na 25, a nie 37 lat. Czas się dla mnie zatrzymał.

Mam przed sobą jeszcze kilka lat grania w piłkę! Nie zamierzam dokładnie określać daty zakończenia kariery. Najważniejsze, że cały czas czuję radość i pasję, kiedy wychodzę na trening czy mecz. Na dzisiaj to jest dla mnie kluczowe, ponieważ wiem, że jeśli tego by mi brakowało, nie miałbym już motywacji. Mam jeszcze dużo do osiągnięcia i udowodnienia.

Mamy dopiero początek jesieni, umowa jest ważna do końca czerwca, więc na rozmowy mamy czas.

Myśli się pojawiły. Na pewno byłoby łatwiej, gdyby Dominika była już moją żoną. Mieliśmy zaplanowane wesele, ale z powodu koronawirusa musieliśmy je przełożyć na maj w przyszłym roku – po zakończeniu sezonu.

Absolutnie nie! Kiedy budzę się rano, ładuję się pozytywną energią. Trzymam się tego od wielu lat i widać to na boisku.

Jednym z nich na pewno było spotkanie Dominiki.

Tak, nosi tytuł „Jak sposób myślenia i dyscyplina zmieniły moje życie”. To był pomysł Dominiki, aby podzielić się moją wiedzą i przemyśleniami z innymi. Chcieliśmy pokazać, jak wygląda moje życie, samodyscyplina, jak się motywuję każdego dnia. Napisaliśmy ją razem, to znaczy ja mówiłem, a Dominika spisywała. Poruszyliśmy nie tylko tematy piłkarskie, jest też sporo o życiu codziennym, trochę z psychologii, nawet coś z nieruchomości. Zdradziłem kulisy na przykład z pobytu w Szkocji czy Iranie, gdzie przeżyłem trzęsienie ziemi i mogłem zginąć. Każdy w książce znajdzie coś dla siebie. Ludzie nie wiedzą, jak trudne jest życie piłkarza. Wiele osób myśli, że codziennie odnosimy tylko sukcesy i nie mamy problemów, kłopotów, nie ponosimy konsekwencji. Miałem wiele sytuacji, kiedy musiałem się zmierzyć z trudnościami i wiem, że tylko dzięki mojej mentalności i podejściu do życia jestem dzisiaj w tym miejscu, a nie w innym. Polecam książkę młodym ludziom, którym brakuje motywacji, którzy chcą osiągnąć sukces i stoją na początku dorosłego życia. Wielokrotnie zaznaczam w niej, że trzeba podchodzić do wszystkiego pozytywnie, bo z każdej sytuacji jest wyjście. Nie przeczytasz tam o żadnych głupotach. Mam od lat takie poczucie, że chcę pomagać ludziom i właśnie między innymi z tego powodu książka się ukazała.

Dopóki będę grał profesjonalnie w piłkę, nie podejmę się tego wyzwania ponownie. Może coś stworzymy po zakończeniu kariery.

To wymagało bardzo dużo pracy, serio. Nie wystarczy usiąść, napisać kilkaset stron i tyle. To tak nie działa. Wszystko musiało być przemyślane, ułożone i napisane w takim języku, aby każdy zrozumiał. Bez Dominiki nie dałbym rady. Dzisiaj mogę powiedzieć, że jestem zadowolony z tego projektu. Dostawałem wiele głosów od nieznajomych osób, że książka im pomogła, zmieniła myślenie. Na przykład otrzymałem wiadomość od jednego ojca, którego syn gra w piłkę i każdy z nich sobie coś z tej książki wyciągnął. Wiem, że wielu trenerów z różnych dyscyplin sportowych również ją kupiło. Mało tego, skontaktował się ze mną Kamil Syprzak, reprezentant Polski w piłce ręcznej i zawodnik Paris Saint-Germain, również czytał książkę, jest dla niego inspiracją. Opinie od osób, które są w sporcie, odnoszą sukcesy i mówią, że książka jest dla nich pomocna, są dla mnie bardzo cenne, bo to świadczy o tym, że nie ma w niej głupot.

Około trzech tysięcy. Jestem z tego zadowolony, szykujemy dodruk. Idą święta, trzeba kupić porządne prezenty, a książka od Flavio Paixao będzie strzałem w dziesiątkę! Zaczynamy kampanię promocyjną, aby do świąt sprzedać kolejne egzemplarze. Sam ostatnio zabrałem sto egzemplarzy, aby przekazać do domu dziecka w prezencie.

Tak, chwalili. Nie było ani jednej negatywnej opinii!

Nie zamykam się na żadną opcję. Dostaję sporo zapytań o poprowadzenie warsztatów, ale nie jest na to odpowiedni moment. Najważniejszy jest futbol i Lechia. Nie mam za dużo wolnego czasu. Nawet nie zorganizowaliśmy ani jednego spotkania autorskiego.

Od początku rozgrywek znalazłem się w nowej sytuacji, bo nie grałem w podstawowym składzie. Do tej pory zawsze byłem zawodnikiem wyjściowej jedenastki, więc było to dla mnie trudne. Po jednym ze sparingów pojawił się problem z kolanem, ale na szczęście po urazie nie ma śladu. Zmienił się szkoleniowiec, mamy trochę inne treningi, wszystko robimy z piłką, a to mi się bardzo podoba.

Zgadzam się, fajnie to wyszło. To jest efekt tego, czego trener Kaczmarek od nas wymaga, czyli mamy utrzymywać się przy piłce i grać ofensywnie. Stawia na naszą kreatywność i inteligencję na boisku. Idziemy do przodu jako drużyna, wyglądamy coraz lepiej. Nasza pewność siebie urosła pewnie stukrotnie. Mnie podoba się ten styl i sposób rozumienia futbolu.

Nikt nie boi się wziąć na siebie gry, każdy chce dostać piłkę, w pierwszych spotkaniach było to dobrze widać. Trener od pierwszego dnia określił zasady, przekazał nam, czego będzie wymagał, jak chce, abyśmy grali. Na razie się to sprawdza.

Jestem najskuteczniejszym obcokrajowcem w barwach jednego klubu i wyprzedziłem Miro Radovicia. To zawsze miłe odnosić sukcesy i ustanawiać rekordy w obcym kraju. Trzeba iść po kolejny.

Pewnie, że tak! Chcę wejść do Klubu 100! To byłoby coś wyjątkowego, bo strzelić sto goli w lidze zagranicznej to dla każdego piłkarza na świecie jest powód do dumy. Dzisiaj to kolejny cel, który przed sobą postawiłem. Nie dość, że w tym klubie nie ma żadnego obcokrajowca, to nie ma również żadnego piłkarza Lechii.

Jedyne czego jesteś pewien w futbolu to fakt, że niczego nie możesz być pewien. Taka jest piłka, zmieniają się trenerzy, piłkarze. Nasze życie jest trudne, mówiłem o tym wcześniej, więc trzeba się po prostu dostosować do nowej sytuacji. Z trenerem Stokowcem przeżyliśmy wiele pięknych chwil, zdobyliśmy Puchar Polski i jesteśmy mu za to wdzięczni. Trzeba patrzeć przed siebie.

Dobrze! Mam z nim bardzo dobry kontakt, dużo razem przeżyliśmy. Życzę mu wszystkiego co najlepsze i czekam, jaką drużynę przejmie. Chciałbym, aby mu się w niej wiodło jak najlepiej i żeby odnosił kolejne sukcesy. Zostawił w Gdańsku kawał serca.

Taki klub jak Lechia Gdańsk zawsze musi stawiać sobie najwyższe cele i otaczać się ambitnymi ludźmi. Jesteśmy dzisiaj w czołówce i chcemy w niej zostać do końca sezonu. Które miejsce to da? Zawsze musimy walczyć o czołowe miejsca.

Tak. Mamy jakościowych piłkarzy, tworzymy świetną drużynę, w której panuje znakomita atmosfera. Gramy fajnie w piłkę, jesteśmy pewni siebie, nikt się niczego nie boi, mamy zdolną młodzież, idziemy do przodu.